دیداری با خالق ‘دایی جان ناپلئون’ در خانه‌اش

توضیح تصویر،دیدار با ایرج پزشکزاد، رمان‌نویس و طنزپردار در سال ۲۰۱۲ در پاریس؛ به بهانه گپ و گفتگویی که همان زمان در فصلنامه باران منتشر شد

توضیح تصویر،«درباره کتاب‌های خودم مگر اینکه نادان باشم که در برابر این‌همه شاهکار هنری گمان کنم کار کارستانی کرده‌ام. گاه در برخورد با آدم‌های از خودراضی فکر می‌کنم اگر ویکتورهوگو بودند چه می‌کردند؟»

توضیح تصویر،«من باید در محیط باشم؛ باید بچرخم، حرف بزنم و ایده بگیرم. در اوج گفت‌وگوهای دوستان، شوق من به نوشتن بیشتر می‌شود.»

توضیح تصویر،«نه می‌خواهم کسی را ادب کنم و نه می‌خواهم جامعه را عوض کنم. خوشم می‌آید که بنویسم.»

توضیح تصویر،ایرج پزشک‌زاد: «من با تنها کسی که از ته دل خندیدم تورج فرازمند بود… وقتی دوستی را از دست می‌دهی دیگر کسی جای آن دوست نمی‌آید. مثل استخوان پیری می‌ماند که بشکند. دیگر به راحتی جوش نمی‌خورد.»

توضیح تصویر،رمان دایی جان ناپلئون اصطلاحاتی را وارد زبان معیار فارسی کرد از جمله تفکر «دایی‌جان ناپلئونی»، «بهوت افسرده»، «جنگ ممسنی» و «کار کار انگلیسی‌هاست». ایرج پزشک‌زاد می‌گفت: «این بهوت افسرده را از کسی گرفتم که از پاکستان آمده بود و در حرف‌هایش از آن استفاده می‌کرد.»

توضیح تصویر،«مشغول نوشتن زندگینامه‌ام هستم.»

توضیح تصویر،«در سال‌های اخیر بیشتر ادبیات کلاسیک می‌خوانم. در واقع فقط ادبیات کلاسیک می‌خوانم. شاهنامه فردوسی را سه بار مرور کرده‌ام.»