من و تو آشنا، تو جدا، من جدا…
من و تو آشنا، تو جدا، من جدا؛
بیا به امید خدا …
«نه همی، می رَمَد آن نو گل خندان از من،
می کَشَد خار در این بادیه دامان از من.
با من آمیزش او اُلفَت موج است و کنار،
دَمْبـَـدم با من و پیوسته گریزان از من». کلیم کاشانی
صدای نامیرای شادروان جفرودی را در این ترانه که از سایت من پخش می شود، ارکستر گلها همراهی می کند. از خوانندگان عزیز داخل ایران خواهش می کنم که چند ثانیه صبر کنند تا فایل صوتی به طور کامل پیاده شود
در ادیت این ترانه نهایت دقّت را کرده ام که از کیفیّت بالایی بر خوردار باشد. تقدیم به همه ی دوستان ارجمند گیلانی، بویژه به احمد انصاری گیلانی عزیز، که پیوسته به یاد مَحَبّت هایش هستم.