بهرام بیضایی، موزاییک استعاره‌ها – قسمت دوم
بهرام بیضایی
سروان پیاده یدالله همّت زاده - اَفسَر گارد شاهنشاهی
Yadollah Hemmat-Zadeh Capitán de Infantería de la Guardia Real de Irán !Presente!
مرگ پایان راه نیست. روی عکس زیر کلیک کنید
La muerte no es el final
shomar
استادان بزرگ زندگی من Grandes Maestros de mi vida
شادروان سید ابوالحسن هاشمی
همه ی ما ریزه خوار خوان بیدریغ فضلیت آن بزرگوار بوده ایم.
ابیاتی حک شده بر سنگ آرامگاه آن بزرگوار زنده ی جاوید:
«به خاك تيره چه غم گر غنوده گشت تنم،
خوشم كه نام مرا زنده مي كند سخنم.
من ان زبان حقيقت نواز حق گويم،
كه جز حقيقت و حق حرف ديگري نزنم.
به هيچ ملت وقومي نميشوم پابند،
مراست نوع بشر ملت و زمين وطنم.
خداي خلق در اين مدعا گواه من است،
كه تا كنون به بدي نا دريده پيرهنم».
دربیت سوم نکته ای در خور تأمل نهفته است.
با سپاس از آقای علی هاشمی که ابیات بالا را در اختیارم قرار داده اند.
شادروان استاد محسن صادقیان
استادی که دِینی بس بزرگ بر گردن من دارد و یادش پیوسته برایم گرامی بوده و هست.
شادروان استاد جواد عسکری
استادی که با تاسیس مؤسسه زبان هومر، هزاران دانشجو تربیت کرد که اکنون در نقاط مختلف جهان به مقام های والایی رسیده اند. برای خواندن مقاله ی در «رثای استاد جواد عسکری» روی عکس کلیک کنید.
استاد والامقام فتحعلی تحسینی
دﯙنیایه گَلَن گئتمک اﯙچوندور، بو نه دَردیر؟!
عکس: با کسب اجازه از استاد احمد صادقیان.
کدام دانه فرو رفت در زمین که نرُست،
چرا به دانه ی انسانت این گمان باشد؟! مولانا
استاد دکتر حسن انوری
