تصویر ملاله روی جلد مجله ووگ: ‘سرانجام’ وقت برای خودم پیدا کردم

ملاله یوسف‌زی می‌گوید با رفتن به دانشگاه “سرانجام” وقت برای خودم پیدا کردم؛ از جمله برای رفتن به مک‌دونالد و بازی پوکر.

ملاله برندهٔ ۲۳ سالهٔ جایزهٔ نوبل مصاحبهٔ مفصلی با مجلهٔ ووگ بریتانیا کرده است و تصویر او روی جلد شمارهٔ ژوئیهٔ این مجله منتشر شده است.

ملاله یوسف‌زی سال گذشته از دانشگاه آکسفورد فارغ‌التحصیل شد.

او می‌گوید:”من از همه‌چیز به هیجان می‌آمدم. از رفتن به مک‌دونالد تا پوکر بازی کردن با دوستانم”.

“از هر لحظه از زندگی‌ام لذت می‌برم چون پیش از این خیلی چیزها را تجربه نکرده‌ام. من فرصت چندانی برای بودن در کنار آدم‌های هم‌سال خودم نداشته‌ام”.

ملاله وقتی ۱۴ سال داشت از ناحیهٔ سر هدف حملهٔ نیرو‌های طالبان قرار گرفت. او در کشورش، پاکستان، کارزار حق تحصیل دختران را به راه انداخته بود.

او می‌گوید “هرگز فرصت نداشته تا با آدم‌های هم‌سن‌و‌سال خودش باشد چون در این سال‌ها دوران نقاهت پس از حمله را ‌گذرانده، به کشور‌های مختلفی رفته، کتاب نوشته، فیلم مستند تهیه کرده و خیلی ماجرا‌های گوناگون دیگر برایش اتفاق افتاده است”.

“و در دانشگاه سرانجام برای خودم کمی وقت پیدا کردم”.

“روسری سر کردن برای من نشانهٔ قیدوبند نیست”

ملاله که تصویر او روی مجلهٔ ووگ بریتانیا با روسری سرخ‌رنگی نقش بسته است می‌گوید پوشش او به معنی “قید‌و‌بند” نیست.

او می‌گوید این پوشش نشانهٔ ریشه‌های او به عنوان یک زن مسلمان سنی از قوم پشتون است.

او در ادامه می‌گوید:”ما دختران مسلمان یا دختران پشتون یا دختران پاکستان اگر لباس سنتی خود را بپوشیم همه فکر می‌کنند در قید‌و‌بند هستیم یا سرکوب شده‌ایم یا تحت ستم مرد‌سالاری هستیم”.

“می‌خواهم به همه بگویم که با حفظ فرهنگ هم می‌توان در پی حق بود و در فرهنگ خود هم می‌توان به برابری دست یافت”.

او از برخی کنشگری‌ها در شبکه‌های اجتماعی انتقاد می‌کند و می‌گوید چنین چیزهایی “لازم است تغییر کند”.

ملاله به مجلهٔ ووگ گفت: “همین حالا کنشگری با توییت تعریف شده و این باید تغییر کند چون توییتر به‌کلی دنیای دیگری است”.

“گرتا از من مشورت می‌خواهد“

ملاله یوسف‌زی به ارتباط نزدیک خود با فعالان جوان دیگر اشاره کرد و گفت با گرتا تونبرگ در ارتباط است و گرتا به او برای مشاوره تکست می‌زند.

او می‌گوید:”من از نیرویی که در جان و دل دختران جوان می‌جوشد وقتی پای هدف و انگیزه در میان باشد به خوبی خبر دارم”.

در سال ۲۰۱۴، ملاله یوسف‌زی برای به راه انداختن کارزار حق جهانی تحصیل و آموزش دختران به عنوان جوان‌ترین برندهٔ جایزهٔ صلح نوبل در طول تاریخ برگزیده شد.

ملاله می‌گوید در شرح‌حال خود برای دانشگاه آکسفورد “هیچ اشاره‌ای به جایزهٔ نوبل نکردم، راستش کمی خجالت می‌کشیدم”.

او تعریف می‌کند در دوران تحصیل در رشتهٔ فلسفه، سیاست و اقتصاد ناچار بود برای نوشتن مقاله‌هایش “هر هفته” تا صبح بیدار بماند.

“گاهی از دست خودم عصبانی می‌شدم، چرا باید ساعت دو بعد از نیمه‌شب بنشینم چنین مطلبی بنویسم؟ چرا هیچ فرصت مطالعه ندارم؟”.

“دلم می‌خواست فقط دانش‌آموز باشم”

ملاله می‌گوید شهرت بر تحصیل او در بیرمنگام اثر گذاشت، جایی که پس از ترک پاکستان به تحصیل ادامه داد.

او می‌گوید: “مردم از من می‌پرسیدند: چه حسی داشتی وقتی با اما واتسون یا آنجلینا جولی یا اوباما ملاقات کردی.”

“من نمی‌دانستم چه بگویم. موقعیت ترسناکی بود دلم می‌خواست آن ملاله را بیرون ساختمان مدرسه جا بگذارم و فقط دانش‌آموز باشم، دوست بچه‌ها باشم”.

ملاله اکنون همراه با خانواده‌اش در بیرمنگام زندگی می‌کند شهری که پس از ترور نافرجام ملاله همگی در آنجا مستقر شدند.

او می‌گوید هنوز در مورد برنامهٔ آیندهٔ زندگی‌اش تصمیمی نگرفته است و مدام از خودش می‌پرسد: “من بعد از این کجا خواهم بود؟ آیا به زندگی در بریتانیا ادامه می‌دهم یا به پاکستان برمی‌گردم؟ یا شاید به کشوری دیگر”.

این فعال اجتماعی می‌گوید هنوز پدرش گاهی ای‌میل‌هایی از خواستگاران پاکستانی‌اش دریافت می‌کند.

او می‌گوید:”یکی از خواستگاران پسری است که می‌گوید چند هکتار زمین و چندین خانه دارد و می‌خواهد با من ازدواج کند”.